Kiedy w 1987 roku zdjęcia Bachariewa pojawiły się w Moskwie na wystawie z okazji 70. rocznicy władzy radzieckiej, były jak bomba: w ZSRR, gdzie z definicji nie ma seksu.

Na Zachodzie dał się poznać jako pierwszy radziecki fotograf portretów erotycznych. Od tego czasu pojawiło się wielu fotografów, którzy zajmują się portretami w bardziej wyrazistych formach; prace Bakhareva wyróżniają się. Pod koniec stulecia udało mu się uchwycić kruchość relacji międzyludzkich, kruchość plastyczności ciał i niepewność poglądów”.