Pod wieloma względami jestem zadowolony z tego, jak daleko zaszło nasze społeczeństwo w 2025 roku.

Jasne, pewne rzeczy były lepsze w dawnych czasach, ale jeśli spojrzymy kilka stuleci wstecz, są aspekty codziennego życia, które z całą pewnością powinny trafić na śmietnik historii.

W XIX wieku „pokazy dziwolągów” były jedną z najpopularniejszych atrakcji i uważano je za normalny element amerykańskiej kultury.

W istocie były to wędrowne cyrki, w których wystawiano „dziwnych” ludzi – na przykład brodate damy i bliźnięta syjamskie.

Jedną z takich „dziwnych” osób była Mary Ann Bevan, która zyskała przydomek „Najbrzydszej Kobiety Świata” – a jej niezwykła historia i tragiczny los pokazują, dlaczego nigdy nie możemy o niej zapomnieć…

Ludzie zawsze byli zafascynowani ludźmi o różnym pochodzeniu etnicznym czy sprawności fizycznej – ale wystawianie ich na widok publiczny i zarabianie na tym pieniędzy jest czymś złym, niezależnie od okresu, o którym mówimy.

Dziś traktowanie zdeformowanych ludzi jako obiektów rozrywki jest po prostu niedopuszczalne – ale w XIX wieku tłumy gromadziły się, aby ich oglądać. Od lat 40. XIX wieku do lat 40. XX wieku „pokazy dziwolągów” były u szczytu popularności, a wykorzystywanie ich dla zysku nie było uważane za moralnie złe.

Jak wszyscy inni

Dlatego może nie jest aż tak dziwne, że historia Mary Ann Bevan zaczyna się w tej konkretnej epoce w historii. Urodziła się jako Mary Ann Webster 20 grudnia 1874 r. w Plaistow, East London, Wielka Brytania.

W tym czasie w niemal każdej rodzinie klasy robotniczej powszechne były prawdziwe tłumy dzieci. Mary Ann Webster była jedną z ośmiorga dzieci i dorastała tak samo jak jej rodzeństwo (sześcioro z nich było braćmi).

Kiedy jej bracia podrośli, zostali wysłani do pracy, aby utrzymać rodzinę. Ale Mary Ann miała inne możliwości. Po ukończeniu studiów medycznych, piękna brunetka została pielęgniarką w 1894 roku. W tym momencie jej życia przyszłość wyglądała obiecująco.

Była piękną młodą kobietą o delikatnych rysach twarzy; miała dobre wykształcenie i mieszkała w Londynie. Miasto to było gospodarczo prosperujące i stało się centrum nowoczesnego świata.

Mary Ann również znalazła miłość w 1902 r., kiedy wyszła za mąż za Thomasa Bevana. Para była bardzo szczęśliwa, mając czwórkę dzieci w trakcie małżeństwa. Niestety, dobre czasy nie trwały wiecznie. Po 14 latach razem Thomas zmarł na udar. Mary Ann była załamana, nie wspominając o tym, że została sama z czwórką dzieci.

Niestety, inne rzeczy również dręczyły jej umysł. Problem medyczny zaczął ją dotykać tuż po ślubie z Thomasem i pogarszał się z upływem lat.

Około 32 roku życia Mary Ann zaczęła wykazywać objawy akromegalii. Musiała być przerażona, gdy pojawiły się pierwsze objawy, a niestety, nie było łatwo uzyskać pomoc w związku z tą rzadką chorobą.

W tamtym czasie akromegalia była nieznaną chorobą, a lekarze mieli niewielką wiedzę na temat tego, jak ją leczyć. Akromegalia to choroba, w której organizm produkuje zbyt dużo hormonu wzrostu, co powoduje powiększenie tkanki ciała i kości. To okrutna choroba, która często powoduje, że dłonie i stopy chorej osoby są trzykrotnie większe niż zwykle.

Choroba zwykle pojawia się po okresie dojrzewania, ale w przypadku Mary Ann Bevan zaburzenie pojawiło się później w życiu i wpłynęło na jej twarz. Podczas walki z chorobą jej twarz szybko stała się większa i bardziej męska.

Dzisiaj wiemy o tej chorobie znacznie więcej. Na przykład wiemy, że dotyka ona aż sześć na 100 000 osób. Schorzenie to można również leczyć, jeśli zostanie wykryte na czas. Na przykład dla osób, u których zdiagnozowano akromegalię dzisiaj, oczekiwana długość życia jest równa tej w populacji ogólnej – pod warunkiem, że otrzymają odpowiednie leczenie na wczesnym etapie.

Ale takie postępy medyczne nie były czymś, z czego Mary Ann Bevan mogłaby skorzystać. Zamiast tego została poważnie dotknięta chorobą – zarówno finansowo, jak i psychicznie.

W okresie, gdy była żoną Thomasa, stan nie był zbyt zły. Mary Ann otrzymała kilka komentarzy, ale mogła znaleźć pocieszenie u męża, a jej rodzina udzieliła wsparcia.

Jednak gdy Thomas zmarł, sytuacja się zaostrzyła i Mary Ann trudno było zapewnić byt swoim dzieciom. Jej zmiany fizyczne były drastyczne, a stan ten dotknął całego jej ciała. W ciągu zaledwie kilku lat zmieniła się z oszałamiającej młodej matki w przygnębioną, nie do poznania wdowę.

Zmieniając swój wygląd, nikt już nie chciał jej zatrudniać. Jej pracodawcy nie chcieli, aby pracowała dla nich zdeformowana kobieta, która przyciągała uwagę – wielu z nich przestraszyło się również, gdy zobaczyli ogromną twarz Mary Ann.

Pewnego dnia Mary Ann zobaczyła w gazecie ogłoszenie, które miało zmienić całe jej życie. W ogłoszeniu napisano:

„Poszukiwana: Najbrzydsza kobieta. Nic odpychającego, okaleczonego lub oszpeconego. Dobre wynagrodzenie gwarantowane, a dla pomyślnie przyjętej kandydatki długie zaangażowanie. Wyślij aktualne zdjęcie.”

Człowiekiem stojącym za reklamą był mężczyzna o nazwisku Claude Bartram. Pracował jako agent amerykańskiego cyrku Barnum and Bailey. Z powodu piętrzących się długów i rachunków Mary Ann nie widziała innego wyjścia, jak odpowiedzieć na reklamę.

Nie robiła tego, żeby stać się sławną lub bogatą – chodziło jej tylko o to, żeby zapewnić jedzenie na stole jej ukochanym dzieciom. Mary Ann była przede wszystkim matką.

Po tym, jak Mary Ann wysłała swoje zdjęcie, Bartram skontaktował się z nią. Jej zdjęcia później stały się szeroko znane wśród opinii publicznej.

Ale podczas gdy wiele osób widziało tylko przerażający obraz gigantycznej kobiety, Bartram zobaczył coś więcej. W twarzy i osobowości Mary Ann były szczegóły, które pozostały niezauważone.

„W ogóle nie była odpychająca. Miała taki rodzaj twarzy, jaki zwykle można znaleźć u olbrzyma, potężną, męską szczękę, wystające kości policzkowe, nos i czoło, ale była nieskazitelna, zdrowa i silna. Powiedziała mi, że nie podoba jej się pomysł wystawiania się na pokaz, jest nieśmiała i nie chce być rozdzielana ze swoimi dziećmi” – Bartram wyjaśnił później, według Daily Star .

„Powiedziałem jej, że przez rok będzie zarabiać 10 funtów tygodniowo, pokryje koszty podróży i wszystkie pieniądze ze sprzedaży pocztówek ze swoim wizerunkiem, dzięki czemu będzie mogła zapewnić edukację swoim dzieciom”.

Mary Ann wahała się, ale ostatecznie wyraziła zgodę.

Na początku swojej nowej kariery przyciągnęła dużą uwagę i odniosła taki sukces, że zaproszono ją do Dreamland Circus na Coney Island.

W 1920 roku przepłynęła Atlantyk statkiem i gdy dotarła do Nowego Jorku, Mary Ann była już znaną twarzą. Prawie każda gazeta w Wielkim Jabłku miała jej zdjęcie na okładce, ponieważ Mary Ann została nazwana „Najbrzydszą Kobietą na Ziemi”.

Mary Ann Bevan stała się wielką gwiazdą Coney Island Circus, cyrku prowadzonego przez Samuela Gumpertza, odnoszącego sukcesy showmana z Missouri.

Przybyła z Anglii przyćmiła swoich kolegów z cyrku, a Mary Ann stała się wielką atrakcją, rywalizując z brodatymi kobietami, bliźniaczkami syjamskimi i innymi osobami z różnymi niepełnosprawnościami fizycznymi.

Ale niektórzy ludzie widzieli niemoralność w wystawianiu ludzi na pokaz w cyrku. Wykorzystywanie niepełnosprawności artystów freak show dla zysku wzbudzało emocje, nawet w XIX wieku. Jeden lekarz, wiodący neurochirurg Harvey Cushing, podjął działania i zażądał, aby zostawili Mary Ann w spokoju.

„Ta nieszczęsna kobieta, która siedzi w cyrku Ringling Brothers ‘pomiędzy Grubą Damą a Bezrękim Cudem’ i ‘nosi białe koronkowe kapelusze, wełniane rękawiczki i wysokie sznurowane buty’, ma historię, która wcale nie wywołuje śmiechu.

„Ona, wcześniej energiczna i ładna młoda kobieta, padła ofiarą choroby znanej jako akromegalia” – napisał w liście do magazynu Time.

Ale zwykli ludzie nadal przychodzili do cyrku, a dyrektorzy zarabiali mnóstwo pieniędzy. Niestety, Mary Ann musiała znieść w Nowym Jorku wiele. Zmuszono ją do noszenia męskich ubrań, aby wyglądać mniej atrakcyjnie i niekobieco. Musiała też znosić komentarze i śmiech, co musiało wpłynąć na jej poczucie własnej wartości.

Ale była pozytywna strona, która przekonała ją, że warto. Według Daily Star, Mary Ann Bevan zarobiła prawie 590 000 dolarów w czasie swojej pracy w cyrku. Przeszła przez wiele, ale zarobiła fortunę. Uśmiechając się mechanicznie, oferowała również pocztówki ze swoimi zdjęciami na sprzedaż.

Pieniądze pozwoliły Mary Ann wysłać czwórkę dzieci do szkoły z internatem w Anglii. Pozostawienie dzieci na innym kontynencie to oczywiście najgorszy koszmar matki – ale Mary Ann nie miała wyboru i ostatecznie zrobiła wszystko, aby stworzyć lepszą przyszłość dla swoich dzieci.

Ofiarna Mary Ann pokazała, czym jest prawdziwe piękno: kiedy jesteś gotowy poświęcić wszystko dla ludzi, których kochasz.

W 1925 roku wróciła do Paryża, by wziąć udział w wystawie, ale przez resztę życia mieszkała w Nowym Jorku i pracowała przy Coney Island Dreamland Show.

Mary Ann zmarła w 1933 r. z przyczyn naturalnych. Dożyła 59 lat, a po jej śmierci jej dzieci spełniły ostatnie życzenie Mary Ann: zostać pochowaną w kraju jej urodzenia. Obecnie spoczywa na cmentarzu Ladywell and Brockley w południowym Londynie.

Nie wiem jak ty, ale Mary Ann ma mój szacunek.

Jej historia pokazuje determinację, z jaką utrzymywała rodzinę. W jej czasach nie było takich świadczeń jak dzisiaj; musiała zarabiać na życie. Była naprawdę kochającą matką, która stawiała dzieci na pierwszym miejscu, a siebie na ostatnim.