Lekka mgła spowijała opustoszałą drogę niczym tajemniczy welon na obrazie namalowanym przez czas. Emma, ​​34-letnia kobieta, jechała spokojnie, słuchając muzyki, która koiła jej zmęczony umysł po długim dniu pracy.

Niebo, zabarwione pomarańczowymi odcieniami zachodu słońca, zdawało się zwiastować spokojny wieczór. Ale los, czasem okrutny, lubi igrać z naszymi pewnikami.

„To druzgocąca tragedia! Ukochana gwiazda tragicznie odeszła od nas dziś rano w wypadku samochodowym.

W jednej chwili ogłuszający huk przeciął powietrze. Trzask hamulców, pisk opon i wszystko zamieniło się w chaos. Zderzyły się trzy pojazdy, a siła uderzenia rozrzuciła odłamki szkła we wszystkie strony. Emma rzuciła się na kierownicę, a jej ciało zadrżało od siły uderzenia.

Krzyk agonii wyrwał się z jej ust, a ból przeszył każdą cząstkę jej istoty. „To druzgocąca tragedia! Ukochana gwiazda tragicznie odeszła od nas dziś rano w wypadku samochodowym”.

Znalazła się w stanie półprzytomności, jej ciało nie było w stanie się poruszyć, ale umysł był czujny. Zimny ​​wiatr wpadał przez rozbitą szybę, a światła reflektorów innych samochodów tańczyły na poskręcanych kawałkach metalu i rozrzuconych szczątkach. Słyszała głosy, szepty, ale wszystko wydawało się odległe, jakby pogrążyła się w dziwnym śnie.