Każda osoba zmaga się z własną śmiertelnością na różne sposoby.

Francuz Louis Monti zmarł w 1905 roku w wieku pięćdziesięciu czterech lat, niezamężny i bezdzietny.

Nie mając potomstwa, które zachowałoby jego imię lub pamięć o nim, ale chcąc, by o czymś pamiętano, postanowił uczynić ze swojego domu muzeum.

Powiedział, że jeśli nikt nie spełni jego prośby po 100 latach, dom może przejść na jego najbliższego żyjącego krewnego. Przez wiele lat dom stał zapomniany, z zamkniętymi drzwiami i oknami. Mieszkańcy zapomnieli o jego przeszłości i opowiadali historie o szkieletach i duchach. Jakimś cudem dom nie został zniszczony przez wandali.

Nikt nigdy do niego nie wchodził, nawet Niemcy podczas II wojny światowej i okupacji Francji. Pozostawiono go nietkniętym i w końcu drzwi starego domu otworzyły się, a wewnątrz znajdowała się prawdopodobnie największa kapsuła czasu. Dom był dokładnie taki, jak w chwili śmierci Montaigne’a. Jednak po 100 latach bez ogrzewania i konserwacji wnętrze popadło w dość zły stan ruiny. Wszędzie gniły setki owadów, ale kiedy usunięto brud i pluskwy, dom stał się skarbnicą rzadkich i zabytkowych przedmiotów. Dom zdobiły bogate gobeliny, bogate rzeźby w drewnie, witraże, złocenia i skórzane boazerie. Oprócz kolekcji sztuki, w tym obrazów, rzeźb, znajdowało się tam osobiste muzeum z egipskimi reliktami, skamieniałościami krzemienia, zabytkowymi lampami naftowymi i innymi interesującymi przedmiotami. Takie jak wypchane zwierzęta, w tym dwie żaby walczące na miecze. Oczywiście dom jest obecnie zabytkiem historycznym, ale za życia Montaigne’a był niezwykle nowoczesny. Znajdowała się w nim łazienka ze spłuczką, elektrycznym oświetleniem i podgrzewaną podłogą. Był nawet oddzielny pokój w całości poświęcony małżeńskim kochankom Montaigne’a, z różową tapetą na ścianach i obrazem mrugającej kobiety wiszącym nad kominkiem, symbolizującym ich zakazany, 20-letni romans. Po 4-letniej, wartej wiele milionów dolarów renowacji, rezydencja została przywrócona do dawnej świetności i jest teraz otwarta dla publiczności.