Paweł niemal dotykiem dotarł do wąskiego przejścia pomiędzy opuszczonymi straganami.

Blachy leżały na wierzchu, chroniąc przed złą pogodą.

Mężczyzna wpatrywał się w ścianę deszczu, spoglądając na niego z niezadowoleniem.

• Straszna pogoda, prawda? – ktoś sapnął zza pleców Pawła.
• 
  Zaskoczony mężczyzna podskoczył na miejscu. Odwrócił się i w ciemności zakamarka dostrzegł
• stertę szmat. Stos poruszył się, zbliżył się do światła i okazał się bezdomny. Nieznajomy był mniej więcej w tym samym wieku co Pasza, jednak brudne, splątane włosy i broda sprawiały, że wydawał się starszy.